Ovog 17.decembra svet obeležava 245 godina od rođenja jednog od najvećih kompozitora, Ludviga van Betovena. Rođen u Bonu 1770. stvarao je u periodu između ere klasicizma i romantizma. Poznat je po V, VI i IX simfoniji, komadu za Elizu, Mesečevoj sonati i mnogim drugim maestralnim delima. Njegova porodica se generacijama bavila muzikom. Prvi učitelj mu je bio otac, koji je i sam bio pevač na dvoru, a obojica su talenat i ljubav prema muzici nasledili od Luja Betovena (Ludvigovog dede). Posle očeve smrti seli se u Beč. U gradu valcera postaje klavirski virtuoz, ali sa 26 godina polako gubi sluh. Zatvarao se u sebe i poslednjih 9 godina, u potpunoj izolaciji, nastaju njegova najbolja dela (misa Solemnis, Hamerklavir sonata, 9.Simfonija i poslednji Gudački kvarteti).
Danas slavimo Betovenov rođendan. Pre dva dana smo bili svedoci otvranja prvog muzeja u svetu, posvećenog kompozitoru Johanu Štrausu i njegovoj porodici.
Kao i Ludvigova, i Štrausova porodica se bavila muzikom generacijama. Pored muzeja, u Beču se nalazi i pozlaćeni spomenik u Gradskom parku.
Johan Štraus je, zajedno sa ocem i braćom, muzikom osvojio svet. Opera Slepi miš, valcer Na lepom plavom Dunavu i danas su prepoznatljivi simboli bečke muzike. Kako ta, tako i ostala dela porodice Štraus slušaju se na koncertima poput tradicionalnog Bečkog novogodišnjeg, koji se svake godine prenosi širom sveta.
Kao i mnogi drugi umetnici, i Betoven je ostao neshvaćem od strane svojih savremenika. Kako je i sam zaključio, bila je to muzika za buduće generacije.
